Günaydın deyom emme, gucakleşmiyem. Öpüşmiverem, topleşip; gülüş çığrış oturub gakmeverem. Beri gelmeyib, ötegayam. Sokulmen, gaçılın bi! Dolanmiyen çarşılarda, Afyonluyuz biz, canımızın gıymetini bilem… Şimdi ‘Nassınız?’ desem; “Eyyiyim eyi, n’olsun, eyyiyim hamdolsun. Biz eiyiyiz Afiyon’da, eyi valla yuvarlanıb gidiyoz. Eh needem, dıngırdeyib duruz.” deyiveceniz. Bidene “kötüyüm diyen” çıkmaz. Eh galin; Eyyi olalım, kendi iyiliğimizi sağlıyam. Bizim bizden başka iyi etçek yok gayri.  Afiyon’dan dutun da vatanın her köşesinde iki lafımızdan biri ölüm, vefat, taziye oldu gali. Başınız sağ olsun Allah ıramet eylesin Ruhu şad olsun Gençti be daha yazzık!  Eyiydi, kendini daşıyodu, gidivedi öne mi?  Vahvah vaah!    Allah gecinden vesin de yaşşen, görecek günleriniz … Sağlıcakla galın hebciğiniz, cansağlığı olsun da gerisi goley!  Sağlık olsun. Allah sağlık vesin Afiyonda, Allah vöcudunu(sağlık)vesin. Önden sağlık gelir. Sağlık sağ galmak, yaşamak en önemlisi. Kendi sağlığını hiçe sayıyosen, eli düşün, evinde dur. Çarşılarda savsıleme evine go git. N’oldusa bigıdıma, bigımıcığa razı gelince oldu. Beranarı mutluluğnan sevindirik olduk. Ayakta orta yerde dolanıyosek, turpgibi sağlıklı olup ganımız toksa, “böğünde doyduk deyip” mayışımayın. Eee aynı gün borcu faturayı gapadık, ay sonunu düşünmedik. Dertten gurtulduk sandık, emee galebeşlik Afiyon’u ösedik. Usumuza düşüyoy dangadak ölü sayısı,  ölü çıkan evlerin sayısı, ölü için yas tutan sayısı, mevtanın ölmeden önceki acı çektiği gün sayısı, aperlodan ölenin adını duyanların sayısı, ölüye rahmet okuyanların sayısı. Sayılı vermiyo goleyden. İş öyle golay değil. Yaşamak hiç bu denli zor olmamıştı heç… Netcese, Afiyon’a bahar da ermiş, tomucuklanmış ortayerlee. Biz ise dıkıldık galdık eve, anlemeyon!  Yönümü dönüyon cama, gapıya; çiçeklenen ağaç, yeşeren dal görünce eğiyon başımı. Yolumu değiştiriyon. Bu bahar datsız, duzsuz, yavan bahar. Hıdırlığa çıkıb çağlalardan yiyemedikten kelli…