Eflâtun’a göre, varlıkta esas olan ruhtur, yani Allah, tüm kâinatı harekete getiren bütün olan o ilahi ruhtur. Ancak Allah, yalnız âlem ruhu değil, aynı zamanda  O,  her şeyi tertipleyen ve düzenleyen akıldır. Eflâtun’a göre insana ait ruh, en büyük ruh “Ruh-u A’zam” ın (büyük ruhun)  bir zerresidir ve cesede girmeden önce vardır. Ruh, bir zindan olan cesede, sonradan girmiştir. Ruh ile cesedin birleşmesinden de insan meydana gelmiştir. Eflâtun’a göre insana ait ruh, âlemleri harekete getiren bütün olan o ilâhî ruhtan ayrılıp çıktığı için, o da hem bir hareket başlangıcı (mebde) hem de akıl sahibi bir cevherdir. Şu halde ruh, kendiliğinden, hareket ve akıl sahibi bir elemandır. Ruhun bir zindan olan bedenden kurtulması ve tekrar geldiği yere dönmesi için, ruhî kusurlardan tamamıyla arındırılması gerekir.