Dün gazetede bir ölüm ilanı vardı. Ziya Müezzinoğlu…Şöyle deniyordu ilanda: “T.C. Maliye Bakanı, Kayseri Senatörü, Devlet Planlama Müsteşarı, Hazine Genel Müdürü, Bonn Büyükelçisi, Avrupa Ekonomik Topluluğu Nezdinde Türkiye Daimi Temsilcisi, Türkiye-Avrupa Vakfı Kurucusu..”

İşte liyakat, işte göreve uygunluk…

Birkaç gündür de, birkaç karpuzu bir koltuğuna sığdıran, Bakan Yardımcısı, CB Baş Danışmanı, sahte diplomalı bir pehlivanın Vakıfbank Yönetim Kuruluna atanması konuşuluyor.

Bu da günümüzün liyakati..

Banka, pehlivan derken de aklıma geldi…

Yıl 1931… Atatürk, yurtdışında Türkiye’yi layıkıyla temsil ettiğini duyduğu Kurtdereli Mehmet Pehlivanla tanışır. Ve o günün gece yarısı, kendisine bir mektup yazar. Mektubunda, “Çoluk çocuğun için sana ufak bir armağan gönderiyorum. O, bu mektubumla beraberdir. Pehlivan ömrünün tam sağlıkla uzun sürmesini dilerim” der. .

Gece yarısı mektubu, Salih Bozok’a vererek Otelde kalmakta olan Kurtdereli’ye yollar. Mektubun içinde, 1000 Liralık da bir İş Bankası çeki vardır. Çekin üzerinde, “Kurtdereli Mehmet Pehlivan’a 1000 T. Lira veriniz. Bu para, Aralık ayı aylığımdan faiziyle kesilecektir.” diye yazmaktadır.

Kurtdereli, bankaya gider. 1000 Lira kendisine ödenir ama Kurtdereli bankadan ayrılmaz. Niçin beklediği sorulunca,

-“Çeki vermenizi bekliyorum,” der. Banka müdürü,

-“Parayı aldın, çek bizde kalacak. Usul böyledir,” deyince de Kurtdereli,

-“O halde alın bu 1000 lirayı, benim çekimi geri verin,” diye karşılık verir. Şaşırır müdür

“Neden?” diye sorar. İşte Kurtdereli’nin cevabı:

-“Orada Mustafa Kemal’in resmi ve altında da imzası vardır.” Alır çeki ve çıkar gider.

Bir tarafta, Atatürk’ün kendi maaşından keserek uygun gördüğü ödülü, Atatürk’ün el yazısı ve imzası bulunan o çeki ömür boyu saklayabilmek için reddeden bir pehlivan, diğer yanda da sahte diplomalı…

Kurtdereli saklar o çeki ömür boyu ve bir demecinde konu açılınca,

NE İYİ İNSANLAR, NE BÜYÜK BİR MİLLETMİŞİZ BİR ZAMANLAR..

• NASIL BİR DEVRE DENK GELDİK, NASIL BİR ÜLKEDE YAŞIYORUZ?

• YİTİRMEDİĞİMİZ ERDEMİMİZ, ÇİĞNENMEDİK ONURUMUZ KALMAMIŞ.

(Alıntıdır)