Bir yangın yeri gibi yüreğim Her taraf küllemiş, bitmiş umutlar, Yorgun yolları da, beni unutan hercai bir yürekteyim! Geçmiş geçip gittiği gibi durmuyor bu canda, Her gün biraz daha acıtıyor; Kaybolmuş yıkılmış çıkmazlara sokuyor… Canının yandığını hissedersin çoğu zaman, Gözlerin dalar… İçinde ince sazdan bir mısra belirir, ‘Hatırla o mesut geceyi' yada sitem içinde 'nasip değilmiş’… böyle gelip geçer vazgeçemediklerimiz için kurduğumuz cümleler... ve dahası; kabuklanmaya yüz tutmuş yaralarımızı her defasında tazeler, her geçen gün ağır bir yara, bitmeyen bir akşam türküsü olarak kalır içimde... her sevdanın acı yüzüdür, daha sonu bilinmeden başlanan en azılı sevdalar.... böyle yaşandı, bitti demek ne kadar kısa bir cümle... kim bilir bir ömre mal oldu; mecnunu deli, leylayı perişan etti, belkide sevdanın diğer adıydı perişanlık!!! Gün gelir, Kopan fırtınalar çaresizliklerle yüz göz olur, Bitecek diye başlanmaya korkulan ilişkiler olur... Kimisi de 'öyle sözler var ki başım bilmeyip, sonunu hatırlayamadığım... Der ve derken aslında ne çok şey söylediğini,: farkına varmaz. Biliyorum uzaklarda bir yerlerdesin. Ordasın... Ama biliyor musun? orda değil, Benimlesin... Yüreğimdesin... ben kendimi, yüreğimi sana anlattım: istedim ki ne geçmiş seni kuşkulandırsın, ne gelecek tedirginleştirsin!!! en büyük korkun bu kadar büyük sevmişken, geriye dönüp baktığında kocaman bir hiç bıraktığını, fark etmek olsun.. ama sen geriye dönüp baktığında sadece senin için yaşayan ben’i göreceksin!!!! hiçbir şeye değil, bana kulak ver: SEN BENİM CANIMSIN, BENDEKİ TEK CANSIN!!! 16.01.2008