Üstad Ahmet Rasim mesai saatlerinde içki kullanmaz, saatlerce yorulmadan yazarmış. Ancak akşamları pek keyif aldığı rind hayatından da vazgeçmezmiş. Yine bir gün mutâd olduğu üzere kendini kapıp koyvermiş, üç beş ay evinin semtine uğramamış. "İç bade güzel sev ne derse desinler / Meyhanede yat evde ne yerse yesinler" beytine uygun bir hayat sürmüş. Meyhanede peykelerinde sabahlamış, kir pas içinde kalmış. Nihayet derlenip toparlanmak ihtiyacıyla Bakırköy’deki evinin yolunu tutmuş. Hanımı eski terbiye görmüş sabırlı, müşfik muhterem bir kadınmış. Onu daima mazur görür, sitem etmezmiş. "Meyhanede yat evde ne yerse yesinler/ Meyhanede yat evde ne yerse yesinler" kısmının da Ahmet Rasim'e ait olduğu yazıyor. Doğru mu bilmiyorum, sanmak istemiyorum. Bu akşam gün batarken gel Sakın geç kalma erken gel Tahammül kalmadı artık Sakın geç kalma erken gel Cefa etme bana mahım Sonra tutar seni ahım Üzme beni şivekârım Sakın geç kalma erken gel Ahmet Rasim+Tatyos Efendi' şarkısı. (İnternet üzerinden kopyalanmıştır.)