Hiç sevmem miskinliği. İşsiz güçsüz insan olsan da erken kalkacaksın. Tosbağa gibi neticeni büyütmenin anlamı yok, sonra kendi kalp atışından korkan tavşana madara oluyorsun.... Varsın sıçtığımın kapitalizmi insanlığa nimetmiş gibi sunulmaya devam etsin. Hep birileri yaşasın hep birileri gebersin. İnsanoğlu kendi kendisinin öncüsü olmalı. Yeryüzünde ottan boktan kelimeler yazılsa bile en ulvi değerin "aşk" olduğunu bilmek ümitli şey. Eğer vurgunsanız birine, eşeklik edip beklemeyin. "gel kızım şuraya, gel oğlum buraya" tabii böyle laubali olmadan ; ) gidip konuşun. En fazla kalbinize tekme yersiniz, ama acısı kıçınızdan çıkar ayrı konu.... o da acının değip değmeyeceğini iyi analız etmenizden geçiyor Hayata vitrinde duran plastik mankenler gibi bakmamalı. Üstünde paha biçilmez kumaş olsa dahi, neticede o vakit bir maldan öte değeriniz yoktur. Kapitalizm vitrinlere sadece meta koymaz, insanoğlunun ruhunu da dondurup sergilemeye çalışır. Vurguncular, voleciler, yolsuzlar ve hırsızlar için sinir sisteminizi aşırı yıpratmayın. O pembe neticeli maymunlar yeryüzünden 10-15 yıl içinde kül olup gidecekler. Haa vasiyetimdir. Kalanlar bunların mezarına sıçsın, günahı boynuma, kabul. Neyse öğlen öğlen bu kadar gevezelik yeter. sevin sevilin ne halt yiyorsanız yiyin ama yavuklunuza sunacağınız sevginiz yüreğinizde hep çarpa çarpa dursun ;) Hade Öptüm, vandal mıhtar Mehtap Kuş