11 yaşındaydım... Adını hatırlamıyorum sanırım Cumhuriyet gazetesiydi... Tam orta sayfada kocaman bir ilan... siyah beyaz bir fotoğraf ... kumsal var deniz yok ve kocaman bir tabela...

Üzerinde ; Deniz Bitti !!! Yazıyor...

11 yaşındayım ve bu tabela içime oturdu...

İlan Doğal Hayatı Koruma Derneğinin ilanı ve diyordu ki ; Birgün bu tabelanın gerçek olmaması için derneğimize üye olun ve formu doldurup bize gönderin...

Oturdum formu doldurdum ve adreslerine posta yolu ile gönderdim...

1 hafta sonra kocaman sarı bir zarf geldi üzerinde Doğal Hayatı koruma derneğinin logosu var...

Kuş gibi merdivenlerden uçtum o sevinçle ve eve kendimi atıp zarfı açtım...

İçinden Pelikan adında bir dergi ve adıma yazılmış... Derneğin antetli kağıdında ve o zaman ki başkanının ıslak imzası bulunan bir mektup...

Özetle şöyle diyordu o büyük amca bana ;

- Sevgili Mehtap

O güzel yazınla ve minicik ellerinle doldurduğun formu ve yanına çizdiğin güzel çiçeği aldık... Fakat yasalar gereği 18 yaşından küçükleri derneğe üye yapamıyoruz... Ama ben seni gönül üyemiz yapıyor ve derneğin çıkarttığı pelikan dergisine bir sene ücretsiz abone yapıyorum... sana gönderdiğim rozeti tak ve sakın üzülme çünkü senin o küçücük kalbinin doğa için bizlerle attığını biliyor ve bu bize gurur veriyor....

Mektubu ve o rozeti halen saklarım...

Doğa derneğine sonra üye oldum hatta Tema ya hatta birçoklarına ve halen de üyeyim...

Ama ne o mektubu unutuyorum... Ne de onu bana yazan o cesur yüreği...

Ne beni üzdü ne de küstürdü... kalbim hep doğa ile ve onun yılmaz savaşçıları ile...

Halen ve bende gurur duyuyorum....

Vandal Mıhtar

Mehtap Kuş