Yaş kemale erince, Sonra bir bakıyorsun ki, Eskisi kadar takmıyorsun bazı şeyleri. Mesela, eskisi kadar özlemiyorsun kimseyi… Ve kendine ziyan etmiyorsun geceleri… Çaya biraz daha fazla düşkün oluyorsun, Ya da kahveyi biraz daha fazla içiyorsun… Çünkü artık öğreniyorsun ki, kimse senin gibi ince düşünmüyor… Kimse, kimse için ölmüyor… Ya da ne bileyim işte, Kimse gecenin bir yarısı tatlı uykularını senin için bölmüyor… Yani kimse senin gibi üzülmüyor… Unutma ki, Hangi duyguyu besliyorsan, İçinde sadece o büyüyor… Hadi artık, Lütfen hayatı biraz da kendin için yaşa… Çünkü ne gidiyorsa, Ömründen gidiyor…