Daha yukarı çıkmayalım diye bir de efsane uydurmuşlardı: “Uzun yıllar önce bir çoban, sürüsüyle birlikte Kısır Dağı'nın yükseklerine çıkar. Yani Çerkez Ağılı'nı aşar. Döndüklerinde hem çoban, hem sürüsü kısır olmuştur. Bir daha ne çoban çocuk, ne de koyunlar kuzu yüzü görür.” Çocukluk ve gençlik yıllarımızda o dağın eteklerinde ne kurttan korktuk, ne ayıdan ama ne olduğunu dahi bilmediğimiz kısır kalmak en büyük fobimiz haline geldi. (Deniz Zeyrek, Tercih bizim, Sözcü gazetesi, 26 Ekim 2020)