“Padişah ile dalkavuğu söyleşiyorlarmış, Sultan demiş ki: - Şu patlıcanla yapılan yemekler pek leziz olur... - Olur padişahım... - Dolması tadından yenmez... - Evet padişahın... - Kızartması nefis olur... - Olur padişahım... - Ama karnıyarıktan uzak dur... - Uzak durmalı padişahım... - Türlüye de pek gitmez patlıcan... - Gitmez padişahım... Padişah dalkavuğuna bozulmuş: - Bre demiş, ben ne diyorsam, sen de onu tekrarlıyorsun.... Dalkavuk: - Elbette padişahım, demiş, bendeniz patlıcanın değil, efendimizin dalkavuğuyum...”