Elim sende, körebe, vb ne oyunlar vardı eskiden. Hala oynananı var mı acaba? Aklıma gelenler: 1- Körebe. 2- Arapsaçı ... 3- Çelik çomak. ... 4- Kukalı saklambaç ... 5- Bülbül kafeste. ... 6- Çatlak patlak. ... 7- Birdir bir. ... *** CUMHURİYET'TE Yazgülü Aldoğan şöyle yazmış: "Peki, niye bütün bu komedi? Çok basit. Çünkü 15 Temmuz’un bütün sorumluları, o yola gidişin bütün siyasi yol göstericileri hâlâ ülkeyi yönetiyor! Şu FETÖ’nün siyasi ayağı tartışmasının saçmalığına bakar mısınız? Asker, erinden öğrencisine FETÖ’cü. Polis, binlerce FETÖ’cü. Yargı? Eğitim? Sıradan insanlar, küçük memurlar, esnaf. Hepsi FETÖ’cü. Ama siyasetçi yok! Hadi ya! Darbeyi erlerle öğrenciler yaptı, en tepedeki komutanlar hâlâ tepede. Özür dilerim, aldatılmışım diyenler ülkeyi yönetiyor, en alttakiler işten atıldı, içeri atıldı, sürünüyor."   (Yazgülü Aldoğan, Cumhuriyet 20 Şubat 2020, Sen hala iki ağaç san...) *** İlahi Yazgülü Hanım; Elbette öyle oldu. "Hadi ya! Darbeyi erlerle öğrenciler yaptı." İşte demişsiniz ya  "Darbeyi erlerle öğrenciler yaptı." O bir oyundu zaten. Siyasi ayağı da, niyazi ayağı da, kolu bacağı da bu! Gerisi fişten çekilmiş priz, prizden çıkmış fiş! Daha ne arayalım ki! *** Hem, kim; yargı, polis, (herkes için söylüyorum bunu) kendisi olsa dahi "bahsettiğiniz benim" der, bu devirde atı alıp Üsküdar'ı geçmişken. Bu nedenle (ne ayak, ne bacak... bir parmak dahi verir sanmayalım, göstermez dahi. Bir de tekerlemelerimiz: Çatlak patlak, yusyuvarlak, kremalı börek, sütlü çörek, çek dostum çek, arabanı yoldan çek, çek amca çek, burnun kanca, al sana bir bulmaca, bulmaca kaç parça, veriyorum 5 parça, 1, 2, 3, 4, 5” *** İşin özü her şey bir oyun, sadece kazanan hoşnut oluyor, "Ben! Ben! Ben kazandım!" diye bas bas bağırıyor. Çocuklukta olduğu gibi. Çocuklar gibi. Galiba şöyle demek lazım: Bir film repliğinde olduğu gibi; "kedidir, kedi!" MEHMET ÜNAL TAŞPINAR