Ayağında kelik Altı koca bir delik Cepte hiç yok metelik Akşam oldu üstelik. <~> <~> <~> Kandil mi, mum mu bu soluk ışık Fakirin umurunda değil Sefaleti düşünmez, alışık Bir çorbaya fit Havayı gözler biteviye Yağışı, soğuğu kollar Ta Güneşe kadar Lazım olan bu ışık. <~> <~> <~> Ayağında kelik Altı koca bir delik Cepte yok ki metelik Sabah oldu üstelik. <~> <~> <~> Ana yok, baba yok Ekmek para, su para Duvar dibi olmasa çiş de para Ona uğramayan para Okkalı bir küfür salladı “Parasını! Parasını!..” Bilse, Lidyalıya sövecek O, Başkasını seçti Gökyüzüne bakıp “Kandilini, mumunu!” Deyip geçti. <~> <~> <~> Ayağında kelik Altı koca bir delik Cepte yoktur metelik Öğlen oldu üstelik. <~> <~> <~> Parasızlık peşinden ayrılmaz Kimlik numarası fakirlik Yokların içinde büyümüş Var olan açlık, sefalet, mahcupluk “Hay, anasını!” dese olmaz “Kandilini, mumunu!” Deyip geçti. İlk öldürülen fukara olur İlk dövülen, sövülen İlk mapushaneye gariplik girer Ekmek yok, aş yok, ana yok, kardeş yok Baba yok, baba yok Yok oğlu yok! <~> <~> <~> Ayağında kelik Altı koca bir delik Cepte hiç yok metelik Akşam oldu üstelik. <~> <~> <~> Rüzgara söyler ağıt Babanın kanı, ananın canı, Kızkardeşin paramparça fistanı, Fakirin canhıraş figanı Söyler ki; “al, götür, dağıt!” Rüzgar dosttu geri getirdi Eski bir gazeteden yarısı yırtık bir haber: “Bütün yurtta bayram var Savaş bitti Her tarafa nur yağdı.” O, Gökyüzüne bakıp “Damını, küreğini!” Deyip geçti. <~> <~> <~> Ayağında kelik Altı koca bir delik Cepte yoktur metelik Bayram gelmiş üstelik. MEHMET ÜNAL TAŞPINAR 3 Kasım 2018, Fenerbahçe