Terör Belası

Bir çok annenin evladı bu yüzden şehit düştü. İnsanların acımasızca vurduğu, kırdığı, parçaladığı, hiç bir şeyi düşünmeden silahın bir kurşunuyla bir gencin hayatını sonlandırdığı… ya da pervasızca kendini patlatarak bir çok insanın hayatına son verdi... Terör! Haberlerde duyuyoruz. Çatışmalarda askerlerin çoğu şehit ediliyor. Bunu duyan her ananın yüreği acıyor. İnsanların kardeşçe yaşaması gerektiği bu toplumda o onu vuruyor, herkes birbirlerini dışlıyor, birbirlerine hakaret ediyor. Bize göre biz haklıyız onlara göre kendileri. Her ne olursa olsun bu gençlik, terör yüzünden hayatlarından oluyor. İnsanların bu kadar acımasızca olduğu, çoğu ailenin hayatlarını   kararttığı bu dünyada her gün korku içinde yaşamak çok zor. Kardeşçe yaşamak varken, cahil insanları kandırarak dağa çıkartıp kendi milletine düşman bir vatandaş haline getiriyorlar. Bütün dünyada bu olay konuşuluyor. Gündemden hiç düşmeyen terör belası can yakmaya devam ediyor. Kandırılan bu gençlik, bu insanlar; hem kendi hayatlarını yok ediyor, hem de masum insanların hayatlarını sonlandırıyor. Son günlerde artık insanlar acaba burada da bir bomba patlar mı endişesiyle yaşamakta... Gazetelerin ilk sayfalarında yayınlanan, şehit haberleriyle uyandığımız bu toplumda yaşamak istemiyoruz. Cahil insanlar, bu oyunlara kanarak, güzelim ülkemizin huzurunu bozuyor. Hayatlarını beğenmeyen, yaşamlarından sıkılan, ailelerini terk eden, hiç bir amacı olmayan kişiler teröristler tarafından ikna ediliyor ve teröristler bağımsızlıklarını elde edebilecekleri konusunda onlara yalanlar söyleyerek, bizden uzaklaşmalarına neden oluyor. Yaşamlarındaki olumsuzlukların getirdiği çaresizlik onları bize düşman ediyor. Bunun sonucunda askerlerin ailelerinden uzak kalması belkide bir daha hiç geri dönmemesi söz konusu oluyor. Hayatlarının en güzel dönemlerini, en verimli çağlarını bu terör belası yüzünden yaşayamayan gençler, vatan için, bizim güvenliğimiz için her şeyi göze   alıyor. Bunlar yaşanırken kimsenin aklına da’’ Yahu yeni bir Meclis var. Üstelik bu Meclis yeminini etmiş, Başkanını Divanını seçmiş onu harekete geçirelim, ülkenin sorunlarına el atalım’’demek kimsenin aklına gelmiyor. Bu gerçek dile getirilmediği gibi, halkın oyuyla resmen düşmüş bir hükümetin bazısı milletvekili bile olmayan üyeleriyle ülkeyi yönetmeye devamına da ses çıkarmıyorlar.Üstelik terör Tüyler ürperten katliamlar yapmaya başlamış ülke kan gölüne dönmüş durumdayken. Allah aşkına buna benzer rezalet hangi demokraside yaşanabilir. Yüz yıllardır bu topraklarda beraber yaşadığımızı, beraber ağlayıp beraber güldüğümüzü, düşmana karşı omuz omuza mücadele ettiğimizi, birlikte kan döktüğümüzü onlara anlatmalıyız. Toplum olarak bunun bilinciyle, üzerimize düşeni yapmalıyız. Son olarak bugün 24 temmuz Basında Sansürün kaldırılışının 107. yıldönümü. Bütün basın çalışanlarının ve basın camiamızın 24 temmuz basın bayramını kutluyor, fikirlerini özgürce yayınladıkları nice yıllar diliyorum....