72 yaşında , ufak tefek , kendinden emin , her sabah 8 de giyinip kuşanan , saçlarını kıvırıp makyajını yapan yaşlı bir hanım bir gün huzur evine taşınır . ( Kocası yıllar önce vefat etmiştir) . Huzur evinin kapısında sabırla beklenen dakikaların ardından , odasının hazır olduğu söylendiğinde tatlı tatlı gülümser . Huzur evindeki görevli kız yürütecini asansöre yönlendirdiği sırada , kendisine odasını anlatmaya başlar . Penceresinde asılı perdelerden söz eder . O anlatırken küçük bir kızın heyecanıyla " O perdeleri pek severim" der . Kız ; " Fakat henüz odayı görmediniz ki " der " Mutluluk zamandan önce karar verdiğiniz bir şeydir . Benim odadan hoşlanıp hoşlanmamam , mobilyaların nasıl düzenlenmiş olduğuyla değil , benim onları zihnimde nasıl düzenlediğimle ilgilidir... Ben onları sevmeyi karar vermiştim zaten . Bu benim her sabah uyandığımda verdiğim karardır . Bir seçme hakkım var ; ya bütün günümü artık çalışmayan vucüt parçalarımın bana verdiği sıkıntıyı düşünerek geçiririm , yada yataktan çıkıp hala çalışanlar için şükrederim . Gözlerim açık olduğu sürece , her yeni gün bir hediyedir ... Yaşlılık banka hesabı gibidir . Ne yatırdıysan onu çekersin hesabından . Bu nedenle benim tavsiyem , banka hesabına dolu dolu mutluluk yatırman olacaktır... Mutlu olmak için şu beş basit kuralı hatırla: 1 kalbini nefretten arındır .. 2 zihnini endişelerden arındır.. 3 basit yaşa.. 4 beklentileri azalt... 5 mucizelere inan ...
(Dostluk Zinciri Facebook sayfasından Alıntı)