Bilemedik birlikte yürümeyi Hep tökezlerdik zaten Ne vardı yürüyebilseydik biraz Açılırdı şansımız, Öğrenirdik başkaları gibi olmayı Tükürürdük şansın içine Hatta yüzüne Nanik yaparak. <><><> Bağ bozumuydu mevsim Bozulduğunda her şey Bir sabah uykusundan uyandırdı bu bozgun Bizim bağımızı bozdu, Benim uykumu sabah sabah Ne bir salkım üzüm Ne bir asma yaprağı elimizde Yaşlı tosbağaya kaldı her şey Dağ oldu bağ. <><><> Gözüm karardı kara üzüm gibi Yetim kaldı aşk Hadi durdur durdurabilirsen gideni Kim takar bundan sonra Nasıl demem bu şansın... Hay bu şans Hay bu İstanbul Yaşlı tosbağaya kaldı her şey.   MEHMET ÜNAL TAŞPINAR 7 Şubat 2018, Fenerbahçe