Hiç güneş varken üşür mü insan? Eylül ama bu, çok uzaklardan yağmurunu ve kasvetini taşır yine göğsünde... Gidenler, yitenler ve bir daha geri dönmeyenler... Yitirdikçe azalırmış korkular, kaybettikçe durulurmuş endişe... Yollar bir kez yüreğe düşmesin, sonrası kayıp bir kimliksin başka şehirlerde... Acıların ve tarihin artık hükümsüzdür, dilinde çok eski bir şarkı... Kumdan saatlerde aşk bitince, camında kalır anıların kahrı... Eylül ama bu, vakitsiz rüzgarını ve kudurmuş dalgalarını bırakır orta yere... "Hiç güneş varken üşür mü insan?" diye, sorma yavrum! Üşüyor işte...

---

DÜNYAM Dünyam benim; Küçücük dünyam, İşim, Aşım, Uğraşım. Kusurum, yanlışım, yanılmışlığım, Kızgınlığım, kıskançlığım, alınganlığım, Birdenbire evrenliğim; Birbaşıma kalmışlığım bir anda. Belalara koşmuşluğum; Sinmişliğim inimde. Dünyam benim; Küçücük dünyam benim, Sevincim, üzüntüm, gerçeğim benim...

---

BİLİYOR MUSUN? Siz elinizle teslim etmedikçe, kimse kendinize olan saygınızı sizden alamaz..!

---

ZORLUK Biraz İNSAN ol diyeceğim de; Seni de zor durumda bırakmak istemiyorum ! ?

---

GÜLÜŞÜN VAR YA! Gülüşün bir rüzgardı senin ,kuşların kanadına binip giden ... Kuşların uçma merakına, senin rüzgarların neden! ;)