Gece kuşları hiç mi uyumaz benim gibi Nasıl uçar bu karanlıkta Hiç mi korkmazlar karanlıktan Yalnız mı uçarlar körü körüne ^^^ Ne tuhaf şu yalnızlık Ne tuhaf şu karanlık Saklıyor her şeyi İyiyi ve kötüyü Doğruyu ve yanlışı Ölümü ve doğumu Beyazı ve siyahı Yoksulu ve varsılı Körü körüne Çok seviyor karanlığı tembeller, haydutlar, katiller Hırsızlar, hainler, sinsiler, vefasızlar ^^^ Ne tuhaf şu kalabalık Ne tuhaf şu aydınlık Parıl parıl, pırıl pırıl, ışıl ışıl her yer Işıl ışıl herkes Gülümsüyor bütün yüzler bebek gibi Bebek yüzleriyle Bebek gülüşleriyle ^^^ Bütün yüzler diyorum Kim gülüyor aslında Kim gülemiyor hâlâ Kim aldatmış, kim aldanmış? ^^^ Kayboluyor tembeller, haydutlar, katiller Hırsızlar, hainler, sinsiler, vefasızlar Çiçekler açıyor bir bir Kuşlar öbek öbek uçuyor Dans ediyorlar birlikte Isıtıyor güneş sokak çocuklarını Kedi köpek ısındı Şu hırpani sakallının sırtı dahi ısındı Koyunların melemesini duyuyor musun Çoban uyumuş uyanmış Çoban ısınmış Çoktan ısınmış ^^^ Bir tekerleme vardı “Eveleme geveleme Devekuşu kovalama Çengi çember, miski amber” Dahası... “Tazı tuzu, kelemenin kızı Ne zaman geldin, yazın geldim Dizilelim, çözülelim Bir tahtaya yazılalım İncik boncuk, gel çık bal çık” ^^^ Bakar mısın, nasıl oyalandık! ^^^ Varsıllar rahat etsin diye bu düzen Yoksulların sırtında kurulmuş Varsıl varsın yücelsin diye Yoksullar inlemekte Varsıl biraz eğlensin diye Yoksul masal dinlemekte. ^^^ Oyun oynarlar hâlâ bizimle Hep bize çıkar ebe olmak! Dedim Körebe! Bilirler çocuk olmadığımızı Yine “Eveleme Geveleme” Geç onu, geç “Eveleme, geveleme!” ^^^ Şöyle demelisin bağıra çağıra: Diyeceğini de De, ne diyeceksen Varsa diyeceğin Devran döndü Eveleme geveleme artık! ^^^ Ne tuhaf Gece kuşları hiç mi uyumaz benim gibi? Ne tuhaf bir düzen!   MEHMET ÜNAL TAŞPINAR 3 Aralık 2017, Fenerbahçe