Kıyamet kopsa umurunda değildi Kıyamet koptu sonunda bir mektupla Rüzgar çok hırslı Ağaçları sallıyor Başım dönüyor, Başı dönüyor Bir o yana, bir bu yana Genç ağaçlar daha sallı Marlin More’nin etekleri Tıpkı başım Savuruyor da savuruyor Etekler uçuşuyor mu, uçuşuyor Ya fidancıklar? Hem korkar, hem imrenir Ah der, ah...