Üstad Ahmet Rasim mesai saatlerinde içki kullanmaz, saatlerce yorulmadan yazarmış. Ancak akşamları pek keyif aldığı rind hayatından da vazgeçmezmiş. Yine bir gün mutâd olduğu üzere kendini kapıp koyvermiş, üç beş ay evinin semtine uğramamış. “İç bade güzel sev ne derse desinler / Meyhanede yat evde ne yerse yesinler” beytine uygun...