ŞİMDİ SEN GİTTİN Mİ....

Gitmek Zorundaydın Biliyorum,Ne zaman, nasıl, kim tanıştırdı bizi hatırlamıyorum.Aylar geçti üzerinden,Sen bana yakın olmaya çalışırdın.Dostların sana uzak durmamı söylerdi, benden.Ben sana şakalar yapardım, sen bu şakaları anlamamış gibi davranırdın,Oysa, bilirdim aslında bal gibi anladığını.İlk ne zaman açtın bana, yaralarını hatırlııyorum.Korkmuştum, ürkütücüydü!İlk seni o zaman korumak istedim,Her şeyden ve herkesten.Sahi, neden beni seçmiştin,Neden yaralarını göstermiştin bana?Bir tek ben iyi geliyordum sana biliyorum, bir tek ben anlıyordum,Bir tek bana tutunmaya çalışıyordun,Ama ben bile çare olamıyordum sanaGittin...Gittin...Ben, arkandan sadece baktım.Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki..."Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.Gidersen sönecek içimdeki ateşve bir daha hiç kimse yakamayacak.Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimiO karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana.Konuşamadım...Gittin...Gidişini görmemek için gözlerimi kapattımÖylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumubacağımı bu kadar acı duymazdım.Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.Ağlayamadım...Gittin...Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysaTutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek,tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı.Anlatamadım...Gittin...Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerindenEllerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?Ürperdin yine biliyorum.Bir kez dokunsam, bir kez tutsam elleriniGitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu.Tutamadım.Gittin...Bir yıkım gibiydi gidişinSen adım adım uzaklaşırken bendenÇöküp kaldı bedenim olduğu yereNice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmiştiBu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.Kalkamadım...Gittin...Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordumHazırdım gidişine,Kaçak zamanları yaşıyordukZaman bitecek ve sen gidecektinBense, gidişinin ertesi günüHayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım.Başlayamadım...Gittin...Bir şey söyledin mi giderken?"Kal" dememi istedin mi?Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi?"Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi?Beynim öylesine uğulduyorduki.Duyamadım...Gittin...Nereye gittiğin önemli değildiBinlerce kilometre uzakta da olsan,iki metre ötemde de farketmiyordu.Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.Kurtulmalıydım senden,bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.Kurtulamadım...Gittin...Unutulanların arasına katılmalıydımAnıları bir sandığa koyuphayatı bir yerinden yakalamalıydım.Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.Yapamadım...Gittin...Bir okyanusun ortasındatek küreği kaybolmuş sandaldaDev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi.Bil ki; sevmekten vazgeçmedim seni,Bil ki; seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde,Bil ki; seni Unutamadım unutmuycam sen CANSIN sen CANDAN DA ötesin cannnnnnn.