KARDEŞLİK RUHU

Tutarsızlıkların bizleri kaygılandırdığı,sorumsuzluk ve duyarsılıkların 'normal', hatta 'akıllıca' bir alışkanlık olarak görüldüğü bir dönemde mi yaşıyoruz,tuhaf bir şekilde..Düşüncelerimizde var olanlarla,hayat tarzımızın arasında derin uçurumlar var.Geçmişten gelen değerlerimizle,bugün hayatımıza yön veren değerler arasında geliştirilen,maksadı belirsiz bir kavga yaşanıyor hemen her gün.. Duyarsızlığı,bencillik ve hazların tatminini öğütleyen değerler hâkim hayatımıza.Kazanmak,hep kazanmak,tüketmek ve böylece hayat sürmek,çağın 'ağır' hayat biçimidir bu gün. Bu ortamda manevi ve ahlaki değerler boşluğa düşüyor coğu zaman,ya da nostaljik bir anıt olarak hayatın kenarında,öylece askıda duruyor sanki..Sorun şu ki,ahlaki değerlerin,hayatın ötesinde,bir "vitrin malzemesine" ya da "tanıtım galerisindeki süs unsurlarına" dönüşmesi,ağır bir fatura çıkardı insanın karşısına.Gündelik hayatımız ve etrafımızla ilişkilerimiz,çoğunlukla güvensiz,bulanık,yapmacık,yüzeysel ve duygusuz bir zemine kaydı.Mesafeli ve samimiyetsiz duruşlar var şimdi. Ön yargılar,kuşkulu bakışlar ve dahası.. Bir güven bunalımı yaşıyoruz hep beraber."Kardeşlik ruhu", böyle bir ortamda farklı bir hayat tarzınında olabileceğini hatırlatmayı amaçlıyor.Bunun için ahlaki değerleri,gündelik hayatlarımıza ve ilişkilerimize taşımanın önemine işaret ediyor."Kardeşlik ruhunun" hedefi,Kuran ve Sünnet etrafında gelişen,tarihi miraslarla zenginleşen bir din kardeşliği örneğini sunmak ve kendimizi bugünkü alışkanlıklarımızla bir iç hesaplaşmaya sevk etmektir.Kardeşlik.. Özünde bir kan bağına dayalı bir yakınlığı ve akrabalığı ifade eden,ancak kendisine yüklenen değişik anlam ve kabullerle geniş bir akrabalık ve yakınlık bağını yansıtan bir kavram.Aynı kandan,aynı candan ve aynı bağdan gelmenin yakınlığı neticesinde anne-babadan sonra insana en yakın kişidir kardeş.Zararsız,güvenle kendisine dönülebilecek,kendisinden emin olunan varlık.. Bir insana duyduğumuz sevginin büyüklüğünü ifade ederken bile "onu kardeşim gibi severim" cümlesi dökülüverir dilimizden.Bu söz sevginin derinliğini ve temizliğini ifade etmektedir aynı zamanda.Çünkü kardeşce sevmek,özünde her türlü art niyetten arınmış bir sevgiyi ifade eder her daim..Hayat karşısında alınan kararlarla birlikte yeni,geniş bir akrabalık bağı doğmuştur artık.Adına"Din Kardeşliği" dediğimiz bu manevi bağ ve akrabalık,hem aynı dine inanmanın verdiği kuvvet,hem de taşıdığı saf ve halis niyet ile birlikte,kan ve soy kardeşliğinden daha üstün bir yakınlığı ve içtenliği yansıtır.Çünkü kan bağına dayanan sevgi,yakınlık ve kardeşlik,"Allah için sevme"ye dayanan din kardeşliği ruhuyla kaynaştığında,her türlü kötü zararlı düşüncelerden arınmış olur.Bu ulvi baş sayesinde,her hangi bir dünyevi menfaat,sülfi arzu ve düşünce birbirimize zarar vermek için bir neden oluşturmaz artık.Şunu biliriz ki,hiçbir fikir,düşünce ve görüş insanlara zorla kabul ettirilemez.Silah zoruyla,kanla ve zorbalıkla kurulan sistemler insanların gönüllerine değil,sadece köleleştirilmiş bedenlerine nüfuz edebilir.Gönüllere hitap etmeyen sistemler,gönüllü müntesipler değil,kin dolu muhalifler ve düşmanlar toplayacaktır.Sonunda da tarih sahnesinden apar topar silinip yok olacak, yok olurkende arkasında kan,gözyaşı ve nefretten başka bir şey bırakmayacaktır. Eğer amaç ve hedef mutluluğa ulaşmanın yolu olursa buda gönüllerin kazanılmasından geçiyor şüphesiz.. Kazanılmış gönüller aynı gaye için çarpıp,aynı hedef uğrunda kenetlenir ve bir gönül birlikteliği meydana getirmiş olur.Bu gönül birlikteliğinin adı"Din Kardeşliği"olarak yankılanır.Din kardeşliği sayesindedir ki,insana insanlığını hatırlatan hak,adalet,sevgi,saygı,birlik ve beraberlik gibi değerler gelişip hayatiyet kazanır.Yüce Rabbimiz: "Müminler ancak kardeştirler.Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin..(Hucurat49/10) buyurmuş ve dil,renk,ırk,ülke gibi ayırımları ortadan kaldırmak suretiyle Müslümanların,din çatısı altında" kardeşçe"toplanmaları gerektiğini vurgulamıştır.