Bilemedik birlikte yürümeyiHep tökezlerdik zatenNe vardı yürüyebilseydik birazAçılırdı şansımız,Öğrenirdik başkaları gibi olmayıTükürürdük şansın içineHatta yüzüneNanik yaparak.<><><>Bağ bozumuydu mevsimBozulduğunda her şeyBir sabah uykusundan uyandırdı bu bozgunBizim bağımızı bozdu,Benim uykumu sabah sabahNe bir salkım üzümNe bir asma yaprağı elimizdeYaşlı tosbağaya kaldı her şeyDağ oldu bağ.<><><>Gözüm karardı kara üzüm gibiYetim kaldı aşkHadi durdur durdurabilirsen gideniKim takar bundan sonraNasıl demem bu şansın...Hay bu şansHay bu İstanbulYaşlı tosbağaya kaldı her şey. MEHMET ÜNAL TAŞPINAR7 Şubat 2018, Fenerbahçe
HAY BU ŞANS

İlk yorum yazan siz olun