Bilemedik birlikte yürümeyiHep tökezlerdik zatenNe vardı yürüyebilseydik birazAçılırdı şansımız,Öğrenirdik başkaları gibi olmayıTükürürdük şansın içineHatta yüzüneNanik yaparak.<><><>Bağ bozumuydu mevsimBozulduğunda her şeyBir sabah uykusundan uyandırdı bu bozgunBizim bağımızı bozdu,Benim uykumu sabah sabahNe bir salkım üzümNe bir asma yaprağı elimizdeYaşlı tosbağaya kaldı her şeyDağ oldu bağ.<><><>Gözüm karardı kara üzüm gibiYetim kaldı aşkHadi durdur durdurabilirsen gideniKim takar bundan sonraNasıl demem bu şansın...Hay bu şansHay bu İstanbulYaşlı tosbağaya kaldı her şey. MEHMET ÜNAL TAŞPINAR7 Şubat 2018, Fenerbahçe