“Padişah ile dalkavuğu söyleşiyorlarmış, Sultan demiş ki:- Şu patlıcanla yapılan yemekler pek leziz olur...- Olur padişahım...- Dolması tadından yenmez...- Evet padişahın...- Kızartması nefis olur...- Olur padişahım...- Ama karnıyarıktan uzak dur...- Uzak durmalı padişahım...- Türlüye de pek gitmez patlıcan...- Gitmez padişahım...Padişah dalkavuğuna bozulmuş:- Bre demiş, ben ne diyorsam, sen de onu tekrarlıyorsun....Dalkavuk:- Elbette padişahım, demiş, bendeniz patlıcanın değil, efendimizin dalkavuğuyum...”