BİR GÜN, DİYE DİYE 

 Ayağında kelikAltı koca bir delikCepte hiç yok metelikAkşam oldu üstelik.<~> <~> <~>Kandil mi, mum mu bu soluk ışıkFakirin umurunda değilSefaleti düşünmez, alışıkBir çorbaya fitHavayı gözler biteviyeYağışı, soğuğu kollarTaGüneşe kadarLazım olan bu ışık.<~> <~> <~>Ayağında kelikAltı koca bir delikCepte yok ki metelikSabah oldu üstelik.<~> <~> <~>Ana yok, baba yokEkmek para, su paraDuvar dibi olmasa çiş de paraOna uğramayan paraOkkalı bir küfür salladı“Parasını! Parasını!..”Bilse, Lidyalıya sövecekO,Başkasını seçtiGökyüzüne bakıp“Kandilini, mumunu!”Deyip geçti.<~> <~> <~>Ayağında kelikAltı koca bir delikCepte yoktur metelikÖğlen oldu üstelik.<~> <~> <~>Parasızlık peşinden ayrılmazKimlik numarası fakirlikYokların içinde büyümüşVar olan açlık, sefalet, mahcupluk“Hay, anasını!” dese olmaz“Kandilini, mumunu!”Deyip geçti.İlk öldürülen fukara olurİlk dövülen, sövülenİlk mapushaneye gariplik girerEkmek yok, aş yok, ana yok, kardeş yokBaba yok, baba yokYok oğlu yok!<~> <~> <~>Ayağında kelikAltı koca bir delikCepte hiç yok metelikAkşam oldu üstelik.<~> <~> <~>Rüzgara söyler ağıtBabanın kanı, ananın canı,Kızkardeşin paramparça fistanı,Fakirin canhıraş figanıSöyler ki; “al, götür, dağıt!”Rüzgar dosttu geri getirdiEski bir gazeteden yarısı yırtık bir haber:“Bütün yurtta bayram varSavaş bittiHer tarafa nur yağdı.”O,Gökyüzüne bakıp“Damını, küreğini!”Deyip geçti.<~> <~> <~>Ayağında kelikAltı koca bir delikCepte yoktur metelikBayram gelmiş üstelik.MEHMET ÜNAL TAŞPINAR3 Kasım 2018, Fenerbahçe