Şimdi gel, şu fotoğrafa bak... şunları yazayım deme.Dememe gerek yok.Ekleyeceğim tek cümle: insafımızı tekrar geri çağıralım. Hepimizin. Ben de dahil.Yazan güzel yazmış. Kopyala/yapıştır yapıyorum:“Pazarda kendi tavuklarının yumurtasını satan yaşlı köylüye kadın yaklaşıp fiyatını sordu.Köylü; "Yumurta 5 rupi/adet Madam" diye cevapladı.Kadın; "6 tane alacağım ancak sana 25 rupi vereceğim, eğer kabul etmezsen hiç satınalmadan gideceğim" der.Köylü;"Gel istediğin fiyattan al istediğin yumurtayı, zaten daha bir yumurta bile satamadım bugün" der.Kadın 6 yumurtayı 25 rupiye almanın verdiği mutlulukla lüks aracına biner ve uzaklaşır yakındaki lüks restorana girer yanında arkadaşıyla. Yemeklerini sipariş ederler öyleki gereğinden fazlası kadardır siparişleri. Bir kısmını yedikten sonra hesap istenir, hesap 1400 Rupidir. Hizmeti beğenmiş olacaklar ki 1500 rupi öderler bahşiş dahil olarak.Bu olay o kadın için çok basit olabilir belki ama yumurta satıcısı köylü için oldukça acı verici.Neden kendimizden daha güçsüz olanlara karşı cimri veya sert, ihtiyacı fazla olmayanlara karşı ise cömert olduk.Bir kitapta okumuştum:Bir baba çocuğuna, ihtiyacı olan fakir insanlardan yüksek fiyata basit ürünler aldığını hatta fazladan da ödeme yaptığını anlatıyordu.Çocuk bu durumdan endişelenip babasına niçin böyle yaptığını sorduğunda, babası bunun onurlu bir yardım olduğunu açıklıyordu.Çoğunuz yaptığım bu bozuk çevirimi belki tam anlayamayabilirsiniz ama pazar yerlerinde büyük marketlere karşı mücadele veren üreticilerimizin varlığını sürdürebilmesi ve insanların bunu görebilmesi için paylaşacbileceğinizi düşünüyorum.("Contento days" facebook sayfasından alıntıdır)” [caption id="attachment_68941" align="aligncenter" width="600"]