Demir Kapı

Bu kapıYalnız bana kapalıYorgunGeldim eşiğineTüldendir sandımAralar girerim içeriBaşımı dinlendirirKuş tüyü minderiAy ışığı açmadı kilidiRüzgar içerden üflediDuyuldu demir kapınınÜşüten sesi Siz bilmezsinizArdında kalmak nicedirkarlı dağlarınnasıl koyar insana geceleriumutsuzluğun gelipgöz kapaklarına çöreklenmesisinekler gibi üşüşmesiitilmişliğin beyninizeve bir hançerin sürekliyüreğinizdenvurup vurupkaçması ve eşikte büzülmüşgövdenizin üstündenatlayıpiçeri girivermeleribaşkalarınınsiz beklerken üşümüşiliklerinize dekbir de yağmur yağar mıkahpeceher şey size düşmanbir kaldırım taşıbile bulamazsınızbaşınızı  koyacak bu kapıYalnız bana kapalıUmut yapısıOluverirEl kapısı