Şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez…

Televizyonlarda şehit cenazeleri gösteriyorlar ardı ardına... Son bir kaç haftadır aynı manzaraları görmekteyiz ne yazık ki. Ard arda dizili ay yıldızlı bayraklara bürünmüş,hayatının baharında soldurulmuş, kefenlerine kan bulaştırılmış cennet bekçileri, uğurlanıyor. Hain pusularla söndürülen yaşamlara her geçen gün yenileri ekleniyor. Gencecik askerlerin, subayların, polislerin cenazelerinde timsah göz gözyaşları döken seçim yatırımı olarak bir cenazeden ötekine koşturup televizyon ekranlarında boy gösterenler! Yürekleri gibi kara takım elbiseleri maskeli yüzleri ve bazen de 'kınamakla' yetinen siyasetçiler. Ateş düştüğü yeri yakar. Kim ne derse desin,Türk bayrağına sarılı tabuta gözyaşlarını akıtan anneler, babalar, çocuklar kadar içiniz burkuluyor mu? Elleriyle büyüttüğü yavrusunu en delikanlı çağında şehit veren annenin hissettiklerini anlamanız, anlamamız çok zor… Evladını elleriyle toprağın bağrına bırakan babanın duygularına tercüman olabilir misiniz? Mümkün değil. Kocasının tabutu önünde çığlıklara boğulan eşinin acılarına en yanık türküler bile anlatamazken siz nerden anlayacaksınız? "Şehit olanlara ölü demeyiz" buyuruyor, 'Kader' sahibi. Böyle ölümler ağlanacak değil, gururlanacak ölümlerdir. Şehit cenazelerinin gölgesinden yükselen "VATAN BÖLÜNMEZ’’ sözü kim bilir kimlerin yüreğine korku salıyor! Bu iman bu yürek, bu kararlılık ne büyük ve tükenmez hazine. O halde korkaklık, ümitsizlik ve tembellik bizim kitabımızda yok! Kocasını, kardeşini, abisini, nişanlısını,yakınını kaybetse de kalbi vatan için çarpan vatanseverler! Olan bitenden habersiz, baba diye tabuta bakan, yetimliğin acımsı tadını ağzındaki çikolatayla karıştıran minicik yavrular! Bu ülkeyi gerçekten seven dostlar! Unutmayın şehitler ölmez vatan bölünmez…