Güller Ağlıyor

Karanlık yüzyıldayız. Öyle bir karanlık ki, gözyaşları bile yetmiyor aklanmaya. Ne olduğunu anlamadan elimizden kayıp gidiyor zaman. Tüm değerlerimiz yitik, paslı ve en gerilere atılmış. Suallerin bedelleri ağır, kopan kitap sayfaları gibi özümüzden uzaktayız, yapayalnızız kalabalık içinde, kalabalık içinde ise hep içimizde duyulan bir endişe. Tarihler unutmasın bu günü, yılı, asrı, güllerin kanı siyah akıyor artık. Artık diyorum çünkü bu kanlar hiç durmadı ve durmayacak ta... Her bir adım atışında içindeki kalbinin sıkışkan korkusuyla... Nefes alamasın kimse... BİR KADIN DAHA ÖLÜYOR!... 7 yılda %1400 artan feryatlar, yıkılışlar, çınarlar ve filizlerin devrilişinin istatistiğidir. Her 4 kadından, yok yok tüm kadınlardan hatta, ayrım gözetilmeksizin tacize uğrayan hepsinin yeri bu topraklar, bu diyarlar... Yine bir yazıya rastladım geçen zamanlarda... Avukat Nazan Möroğlu istatistiğini vermiş: ''Namus cinayeti diye adlandırılan cinayetler, kadına yönelik şiddetin en zalim boyutudur ve temel insan hakkı olan yaşam hakkının ihlalidir. Resmi kayıtlara göre, kadın cinayetleri sayısı son 7 yılda yüzde 1400 artmıştır. Kayıtlarda, 2009 yılının ilk 7 ayında 953 kadının namus adına öldürüldüğü, 2003'te 83, 2004'te 128, 2005'te 317, 2006'da 663, 2007'de 1011, 2008'de ise 806 kadın cinayeti işlendiği görülmektedir. Şiddet mağdurunu koruyan, şiddet uygulayanı cezalandıran yasalar var. Ancak sığınma evleri yeterli değil. Bu nedenle hakkını aramak isteyen kadını devlet yeterince koruyamıyor.'' Peki hadi söyleyin, feryatların, acıların, tüm lanetlerin ve küfürlerin istatistiğini... Günahlarınızı sayın bakalım... Yahut o giden tüm canların daha yaşaması gereken anılarını, mutluluklarını, senelerini... Sayamazsın... O zaman susma Ey Türk Kadını... Yine seni koruyacak olan sensindir! Susma, kadının sesi erkeğin sesini bastıracak kapasiteye sahipken susma... O kız sende olabilirdin, bende, yakın arkadaşın, sevdiğin birisi olabilirdi. Düşünsene belki o kız medar-ı iftiharımız olacaktı. O kız bu tarihe adını yazacaktı belki. Senin benim farketmediğimi o farkedecekti. Ey türk kadını unutma o zaman... Sen insansın onlarsa insanoğlu... Sevgili okur, bu bi kaba sığmayan yazıyı okuduğuna teşekkür ederim... Unutma ki seni ancak Allah ve sen koruyabilirsin. Duvarlarına sızıverdim incecik kadının Kucağıma konduruverdim başını Kalbi var mı diye baktım?.. Yokmuş... Ses çıkmadı derin bedeninden Belli ki kabuk kalmış ruhtan geriye Sonra kurumuş kahve kanları topladım Topladım ve serptim göğsüne Oturdum ağladım acıyla Acıyla... Ah... Nasıl ayakta dururdu ki?... Sorasında çiçekler açıldı göğsünde kadının Kan çiçekleri sardı göğsünü... Ve seslendi inceden inceden Korkarcasına belki de... İmdat!..... K Ka Kadın... E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... )