ÇİNGENELER PAŞASI

Alev kumlarında kaldı aklım sayın canlar... Akıl çarkımın deniz suyuyla çalıştığı zamanları ve sadece mavi gördüğüm dehlizlere aşık olduğum dakikalar, saatler, günler, aylar ve hatta yıllardayım ve sanırım hep böyle geçip gidecek ömrüm.. Git gel olan ruhlar arasında ömür boyu hapis kalmaya... Ruhumu esir alan bir çingenenin gözlerine kapılıyor gözlerim, salkım saçak duygularının zillerinde kıvrandıkça çoşuyor, çoşuyor ve çoşuyor. Kahve gözleri esmer tenine birer mücevher olmuş ve kalbimde ışıl ışıl parlıyor. Sıcaklığı güneşi geçiyor ve saçlarımı yakıyor. Yanıyorum!!! Kafamı çevirsem de bir buğu... tuzlu bir hava çevriliyor tam gözbebeklerimin dibine... Uzanıyor bana bir şeytanın eli sanki ve kafamı geri çeviriyor... Kurumuş gözlerim çingenenin ateş gülüşüne düşüyor ve teslim olurcasına iki büklüm kalıyorum... Kalıyorum... Öyle ki geceye güneş koymak, güneşe ayı çevrelemek... Tüm kirpiklerine şiirler düşürmek... Maviyi, sarıyı, turuncuyu, yeşili kırmızıya çalmak ve kızgın sulara atmak tüm ruhunu ve diz çöküp bileklerini uzatıp saçlarıyla kelepçelercesine tutsak kalmak... Ve O' nu yüceltmek göklerde... Esmer teninde cehennem yatsada... Kutsal okyanuslar, ve Aşkım Akdeniz adına... Bir daha bırakın beni. Bırakın tüm sular düşsün üzerimden ve tüm ruhlar göklere taşınsın... Son kez aşkın tüm mavisini kızıla çevireyim... Bırakın o çingenenin kalbinde kaybolayım... Ve... Kelamım amacından sapıp mavileşirken... Ruhunuzu latin çingenelerin naralarına bırakıyorum... Sevgi ve saygıyla... Güzel günler dilerim sayın canlar... E F T E L Y A... (Akdenizi cebinde taşıyan kız... )