Afyon Basını kaynak olmaya devam ediyor

Eylül 2014 tarihli, yıl VII, 19 sayılı Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi - İnternational Peer - Reviewed Journal of Social Seciences Tarih Okulu Dergisi / Journal of History School da Doç. Dr. Turan AKKOYUN tarafından kaleme alınan "Ödemişli Bir Yazarın Kaleminden Yöresel Unsurlar" başlıklı makalede bu bir kere daha teyit edilmiştir. 1893 senesinde Ödemiş’te Orman Süvari Memuru Şükrü’nün bir oğlu dünyaya gelir. Çocuğun adını Kemal koyarlar. Kemal on iki yaşında iken, o zamana kadar o havalide adı hiç duyulmayan Kamalı Zeybek tarafından dağa kaldırılır. Bu tarihler Osmanlı Devleti’nin zor günleridir. Zira dünya yeni bir rekabet yarışına doğru hızla yol almakta, buna ayak uyduramayan Osmanlılar, hem Balkanlarda hem de ülkenin doğusunda Fransız devriminin ortaya çıkardığı milliyetçi ayaklanmalarla, bunlara açıktan ya da gizlice destek veren batılı teşvikçi devletlerle mücadele edememektedir. İşte bu şartlarda ülke içindeki asayişin sağlanması çok da kolay olamamaktadır. Söz konusu kesitte; aynı anda Tire ve Bayındır orman memurları da kendine bağlı olan Orman Süvari Memuru Şükrü; Ödemiş’in en büyük hanı “Şerif Ağa Hanı”nı da kiralama yoluyla işletmektedir. Ayrıca Adagide’de Hacı Yahya ile de müşterek tütün ticareti yapmaktadır. Yine Ödemiş’te Ohannes isimli bir Gayri Müslim ile un ticaretine başlamıştır. Bir müddet sonra da işlettiği hanın bir kısmını kıraathaneye çevirmiştir. Şükrü Bey bu işlerle meşgulken zenginleşmiştir. Karısının da çok zengin olduğu bilinmektedir. İmkanları ve namı bu şekilde artan Şükrü Bey eşkıyaya, 200 altın fidye vererek oğlunu kurtarabilmiştir. 1905 yılında cereyan eden bu çocuk kaçırma olayı, daha sonrasına çeşitli cephelerden de yansımıştır. Her şeyden evvel havalide yeni bir zeybek grubu ortaya çıkmıştır. Çocuğu kaçırılan aile can güvenliğinden endişe etmiş, huzursuz olmuş olacak ki Ödemiş’ten ayrılmış, yine İzmir’in bir diğer kazası Nif’e (bugünkü Kemal Paşa ilçesi) yerleşmiştir. Soyadı kanunundan sonra babasının mesleğini, ailesine isim seçen Kemal Ormancıoğlu, ömrünün sonlarına doğru babasından fidye almak için kendisini dağa kaldıran Kamalı Zeybek’e dair, içinde başka hatıralarının da bulunduğu bir eser vücuda getirmiştir. Okuyucuyu etkileyecek bir anlatım biçiminde ele alınsa da Ege havalisiyle o zamana ait bilgiler ve unsurları zikretmiştir. Yazarın 21 Nisan 1968 tarihinde vefatı İstanbul ve Afyonkarahisar basınında geniş yer bulmuştur. Afyonkarahisar basınının sembollerinden olan Dr. Mehmet Saadettin Aygen yönetimindeki Türkeli gazetesi de, 24 Nisan 1968 tarihinde yayınladığı şu haberde yazarın hayatına dair çok önemli ipuçlarını ortaya koymaktadır: "İzmir'in en yaşlı gazetecisi ve yazarlarından Kemal Ormancıoğlu dün gece vefat etmiştir. 76 yaşında hayata gözlerini yuman Ormancıoğlu, Rüştiye ve İdadi tahsillerini İzmir'de tamamlamış, bir süre İstanbul Hukuk Fakültesine devam ettikten sonra Birinci Cihan Harbinde yedek subay olarak Çanakkale savaşlarına katılmıştır. 50 yıllık gazetecilik hayatında Türk basınına değerli hizmetlerde bulunmuş olan merhum Ormancıoğlu, bu arada Ege'deki milli kahramanlar ve zeybekler hakkında seri makaleler yazmış ve bunları kitapta toplamıştır. Ormancıoğlu'nun cenazesi yarın öğle namazında sonra Kemeraltı Camiinden kaldırılacaktır." Bu bilgilerden de anlaşılacağı üzere mahalli basın muhitine 300-400 km mesafedeki olaylarla ilgili bilgiler vermektedir. Afyon Kocatepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri İnkılap Tarihi Bölümü Başkanı Doç. Dr. Turan AKKOYUN "Kemal Ormancıoğlu'nun tahmini olarak 1960 ların sonunda vefat ettiğine dair hatıra" bilgilerinin ötesinde Türkeli gazetesinin haberi ile 21 Nisan 1968 tarihinde vefat ettiğinin net olarak ortaya çıkarmak mümkün olduğunu belirtmiştir.